RSS Feed

سرود وفاق ملّی

۲۴ مرداد ۱۴۰۲ توسط مهجور

1                                                     2

آه درگلو مانده دارم                  به پهنای امید                                    3

چون باد دمان                        کنام جان                                   آهم راجهان فهمید

بغض ها درگلو مانده دارم       با افکاری بلند مالا مال                     و..نوید ندایم راشنید

درسکوتی بی امان               از درون استخوان                            آنگاه….

داری درگلو مانده دارم            ندای نویدی گمگشته سرداد            درمتن صراحت جهان

با حلقه ای بی نشان             نامم را خواندم                              فریاد زدیم

داغی درگلو مانده دارم           در متن وجود                               ( (  مهسا ))

چون آتشفشان روان               بغضم راشکستم                       که رمز آزادی ست

نامی درگلو مانده دارم            به پژواک بیکران                        و.نبوغ اصالت وطن

بی کلام وبی بیان                 در جاری پهناور جهان                و.کمال این نبوغ را

کامی در گلو مانده دارم                      ………                      جهان همصدا با من

دراشتیاق وجودم نهان             آتشفشان جانم راشوراندم       با ایران …..با برادروخواهر

بالی درگلو مانده دارم              چون سیّال روان                    با پدر ومادر

سرگشته در اوج آسمان          سوزان وبی امان                 در کرانه ی وفاق ملّی ایران

عشقی در گلو مانده دارم       درساحت خیزشی عیان            با زبان آتشین وطنم

خسته درانتظار زمان                       ………..                       فریاد می زنیم

زمان را شکافتم                          با انشای آرمان                   ((( زن زندگی آزادی)))

عشق تراوید                            سکوتم راشکستم

بالم راگشودم                           درتداوم زمان

 


بدون دیدگاه »

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *